Historia kryptowalut obfituje w liczne przypadki ogromnych wzrostów i spadków ich wartości. Niestabilność kursowa jest normą, nie anomalią. Skoki wartości dla jednych są okazją do spekulacji i zarobku, a dla innych kluczowym czynnikiem decydującym o wycofaniu się z inwestycji. Nieprzewidywalność stanowi problem również dla konsumentów dokonujących codziennie zakupów za pośrednictwem kryptowalut. Stablecoin to próba zmiany obecnego stanu rzeczy i nadania walutom wirtualnym większej wiarygodności.

Czym jest stablecoin?

Ideę stablecoinów oddaje już sama nazwa, która w tłumaczeniu na język polski znaczy tyle, co “stabilna kryptowaluta”. Próby ustabilizowania tak bardzo rozchwianego rynku z jednej strony wydają się racjonalne i naturalne – z drugiej niemożliwe. Cechą charakterystyczną kryptowalut od samego początku są ich wahania kursowe. Nierzadko wartości coinów zmieniają się o kilkadziesiąt procent w ciągu jednego dnia. W obliczu tak dużego ryzyka inwestorzy zmuszeni byli do podejmowania go albo do wycofania się z rynku. Stablecoiny mają za zadanie zmienić tę sytuację jako swego rodzaju “bezpieczna przystań” dla tych, którzy chcą zdyskontować zyski z giełdy kryptowalut bez konieczności wychodzenia z rynku. Stabilne kryptowaluty umożliwiają przeczekanie okresu największych wstrząsów i wahań kursowych.

Jak działa stablecoin?

Względna stabilizacja kryptowalut osiągana jest głównie poprzez powiązanie ich wartości z kursem walut oficjalnych (pieniądza fiducjarnego), przede wszystkim japońskiego yena, amerykańskiego dolara, euro czy funta brytyjskiego. Istnieje na to kilka sposobów – najprostszym rozwiązaniem jest emisja stablecoina w oparciu o rezerwy oficjalnego pieniądza w stosunku 1:1. Warunkiem koniecznym staje się wówczas gwarancja wymienialności ze strony poważnych instytucji finansowych.

Inną stosowaną metodą stabilizacji kursu kryptowaluty jest zarządzanie jej podażą w taki sposób, aby wartość pozostawała niezmienna. W przypadku rozejścia się wyceny wartości np. 1 dolara amerykańskiego i 1 coina, mechanizm regulacyjny uruchamiałby się automatycznie i w przypadku wzrostu kursu emitował ich większą ilość, a wobec spadku – skupował stablecoiny z rynku.

Relatywnie stałą wartość stablecoin może utrzymać również poprzez powiązanie kursowe z innymi kryptowalutami, które to z kolei opierają swoją wycenę w relacji do cen surowców, rezerw pieniędzy fiducjarnych lub innego rodzaju aktywów.

Stablecoin – bezpieczeństwo

Każda z metod utrzymywania stabilnego kursu kryptowaluty obarczona jest pewnymi zagrożeniami. Podstawowe problemy, występujące w powyższych rozwiązaniach, to:

• niezgodna z pierwotną ideą kryptowalut centralizacja procesu emisyjnego (w przypadku oparcia o rezerwy oficjalnego pieniądza),
• niezdefiniowany system przechowywania rezerw (ryzyko spadku zaufania inwestorów i destabilizacji kursu przy rzeczywistym zastosowaniu tzw. rezerwy częściowej),
• ryzyko upadku kryptowaluty w obliczu krachu na rynku walut (kryzysy gospodarcze i finansowe państw-emitentów pieniądza, na którym oparto kurs stablecoina),
• zagwarantowanie wymienialności stablecoinów na waluty fiat (pieniądz fiducjarny),
• zastosowanie obiektywnego i zautomatyzowanego systemu regulacji podaży stablecoinów w celu utrzymania ich stałej wyceny,
• brak dostatecznej przejrzystości i kontroli nad działaniami niektórych operatorów odpowiedzialnych za emisję kryptowalut (przykładem jest Tether, który zrezygnował z nadzoru firmy audytorskiej).

Najbardziej znane stablecoiny

Historycznie pierwszym stablecoinem był bitUSD (2014 rok), który powstał w oparciu o kurs dolara amerykańskiego w stosunku 1:1. System stworzony przez BitShares był na tyle niedoskonały, że o stabilności kursowej nie mogło być mowy, dlatego też dzisiaj ta kryptowaluta uważana jest za martwą (przez mikroskopijną skalę dziennych obrotów).

Za największą dziś kryptowalutę stabilną uchodzi Tether – zajmujący czwartą pozycję na rynku ogólnym (za Bitcoinem, Ethereum i XRP). Zaufanie do tego stablecoina spadło po wspomnianym wyżej przerwanym audycie – wokół USDT narosło sporo podejrzeń, iż jest emitowany bez pokrycia. Tether swój kurs zabezpiecza nie tylko amerykańską walutą (jak czynią to inne znane stablecoiny, m.in. TrueUSD, USD Coin (USDC), Gemini Dollar (GUSD) czy Paxos (PAX)), ale zgodnie z deklaracjami spółki również na kredytach i portfelu innych kryptowalut.

Uwiarygodnienie i umocnienie pozycji stablecoins – głównie w świadomości inwestorów – zależy w dużej mierze od zaprezentowania przez nie odporności na zawirowania rynkowe w dłuższej perspektywie czasowej. Kluczem do sukcesu będzie dopracowanie systemów nadzoru nad kursem, zabezpieczeniem w rezerwach, a także podażą kryptowalut.