Sidechain to technologia skalowania blockchaina poprzez stworzenie równoległej sieci z dwukierunkowym połączeniem z siecią bazową.

Głównym problemem, który rozwiązuje sidechain, jest zwiększenie szybkości transakcji i zmniejszenie ich kosztu dla kryptowalut sieci “macierzystej”.

Główną wadą sidechaina jest zmniejszone bezpieczeństwo ze względu na ograniczoną decentralizację sidechaina.
W tej chwili sidechainy działają głównie dla dwóch blockchainów — Bitcoina i Ethereum.

Jak działa sidechain?

Kilka lat po premierze sieć bitcoin zaczęła osiągać granice skalowalności — pojawiło się wiele kryptoprojektów, które oferowały znacznie większe prędkości i znacznie niższe opłaty za transakcje.

W 2014 roku deweloperzy Blockstream po raz pierwszy opisali koncepcję sidechainów, które miałyby obejść niedoskonałości bitcoina.

Opisali oni pomysł stworzenia osobnego, dodatkowego blockchaina, który byłby dwustronnie połączony z siecią “macierzystą” z możliwością transferu aktywów.

Zgodnie z pierwotną koncepcją, użytkownik macierzystego blockchaina musi najpierw wysłać monety na wychodzący adres. Tam są one blokowane na krótki okres czasu w celu weryfikacji, co ma na celu wyeliminowanie możliwości podwójnego wydania pieniędzy.

Po potwierdzeniu przelewu monety trafiają do sidechaina, gdzie można je swobodnie wykorzystać. W razie potrzeby posiadacz monet może w podobny sposób zwrócić je do oryginalnego blockchaina.

Obecnie technologia sidechain jest wykorzystywana przede wszystkim w Bitcoinie i Ethereum, dwóch najpopularniejszych projektach branży kryptowalutowej, które mają problemy z przepustowością.

Czym są bitcoinowe sidechainy?

Najbardziej znanym do tej pory sidechainem opartym na bitcoinie jest Liquid Network firmy Blockstream, oparty na kodzie źródłowym projektu Elements. Do stworzenia tego ostatniego wykorzystano bazę kodu Bitcoina, ale Liquid zmniejszył czas tworzenia bloków z 10 minut do 1 minuty poprzez zmniejszenie decentralizacji.

Liquid nie posiada majątku rodzimego. Zamiast tego wykorzystuje podobny “opakowany” token, L-BTC, który jest emitowany, gdy bitcoiny są przenoszone z “natywnego” blockchaina do sidechaina. L-BTC jest wspierany przez bitcoina w stosunku 1:1. Ponadto sidechain Blockstream posiada funkcje poufnych transakcji.

Liquid nie można jednak nazwać tak zdecentralizowanym blockchainem jak bitcoin. Projekt prowadzony jest przez “federację”, czyli stosunkowo niewielką grupę organizacji rozsianych po całym świecie i niezależnych od siebie.

Głosują oni nad aktualizacjami protokołu, zarządzają węzłami i tak zwanymi “funkcjonariuszami”. Są to klucze dla portfela wielopodpisowego, który wymaga co najmniej 11 z 15 kluczy funkcyjnych do walidacji transakcji bitcoinowej. Każdy z zaufanych członków “federacji” zarządza jednym z kluczy.

Od 2022 roku Liquid nie jest szeroko stosowany na rynku kryptowalut i działa bardziej jak prywatny blockchain — sidechain jest używany przez inwestorów instytucjonalnych, aplikacje i portfele.

W blockchainie Liquid wyemitowano niewielką ilość stabelcoinów Tether (USDT). Na początku września 2022 roku Blockstream ogłosił plany uruchomienia zdecentralizowanej giełdy bitcoinów, XDAX, której użytkownicy będą mogli wymieniać aktywa w oparciu o Liquid.

Innym znaczącym bitcoinowym sidechainem jest Rootstock, który ma wbudowaną wirtualną maszynę umożliwiającą tworzenie inteligentnych kontraktów. W sierpniu 2022 roku WakeUpLabs i Kilimo ogłosiły plany emisji niewymienialnych tokenów w sieci Rootstock.

Jakie są cechy sidechainów dla Ethereum?

Problem skalowania jest szczególnie dotkliwy dla platformy blockchain Ethereum. Wiele kryptoprojektów oferuje rozwiązania w takiej czy innej formie. Jednym z nich jest sidechain.

Ich zasadniczą różnicą w stosunku do Ethereum jest możliwość zastosowania innego algorytmu konsensusu, takiego jak Byzantine Fault Tolerance, Proof-of-Authority czy Delegated Proof-of-Stake (DPoS). Bardziej zaawansowane parametry blockchaina wymagają jednak mniejszej decentralizacji poprzez zmniejszenie liczby pełnych węzłów. Ma to również wpływ na bezpieczeństwo.

Ważną cechą sidechainów Ethereum jest kompatybilność z Ethereum Virtual Machine. Takie sieci obsługują umowy napisane w Solidity. Dzięki temu można łatwo wdrożyć aplikacje dla ekosystemu Ethereum na jego sidechainie.

Jak bezpieczne jest korzystanie z sidechainów?

Sidechainy opierają się na własnym systemie zabezpieczeń. Ograniczona decentralizacja wymagana dla większej skalowalności zwiększa prawdopodobieństwo, że walidatory, górnicy i inni kluczowi uczestnicy sidechaina zostaną zhakowani. Tak właśnie było w przypadku Ronina.

Ponieważ każdy sidechain jest niezależny, jeśli zostanie zhakowany lub skompromitowany, szkody pozostają w tym łańcuchu i nie wpływają na główny blockchain. Jeśli główny blockchain zostanie naruszony, sidechain będzie nadal działał, ale jego przywiązanie do łańcucha macierzystego zostanie zdewaluowane.

Niektóre bitcoinowe sidechainy działają na podstawie mechanizmu “co-miningu” — jednoczesnego wydobywania dwóch oddzielnych kryptowalut w oparciu o ten sam algorytm konsensusu.